شیشه سکوریت که با نام شیشه میرال هم شناخته میشوند به شیشه هایی گفته میشود که طی فرآیندی در کوره های المنتی یا کانوکشن با حرارت دادن 650 تا 700 درجه و سپس دمیدن هوای سرد به هر دو سطح شیشه (کوره ی کانوکشن) سریعا سرد شده که در این فرایند لایه های بیرونی آن سریع تر از لایه های داخلی خنک میگردد که این امر موجب استحکام 5 تا 6 برابری شیشه ها میشود و در صورت شکستن به تکه های بسیار ریز تبدیل میشوند که خطر جانی ندارند.
میزان مقاومت شیشه ها در برابر حرارت متفاوت است طوری که شیشه های معمولی (خام) میزان مقاومتشان در برابر حرارت، معادل 150 درجه سانتی گراد میباشد اما شیشه سکوریت حرارتی معادل 400 درجه سانتی گراد را میتواند بدون آسیب تحمل کند.
شیشه های سکوریت به نسبت شیشه های خام مقاومت بسیار بالاتری دارند (نزدیک به 6 برابر) به همین دلیل از شیشه سکوریت یا همان شیشه میرال در نما یا ویترین فروشگاه ها استفاده میکنند.
شناسایی شیشه سکوریت (شیشه ایمنی) از شیشه خام به نظر آسان نیست و ممکن است نیاز به آزمایشهای خاصی داشته باشد. اما تعدادی از روشهای معمول برای تشخیص شیشه سکوریت از شیشه خام وجود دارد:
تست اصطکاک: اگر با انگشتان خود روی شیشه بکشید و احساس کنید که سطح شیشه لغزنده است و ایجاد اصطکاک میکند، این نشانهای از استفاده از PVB در شیشه سکوریت میباشد.
مشاهده علائم تجاری: بسیاری از تولیدکنندگان شیشه سکوریت علائم تجاری و نمادهای خود را بر روی شیشه قرار میدهند. این نمادها و علائم معمولاً بر روی لبه یا سطح شیشه آورده میشوند و ممکن است به شما کمک کنند تا شیشه سکوریت را از شیشه خام تفکیک کنید.
شیشه سکوریت معمولاً با ضخامتهای مختلف تولید میشود، از جمله:
تهیه شیشه خام: این مرحله با انتخاب شیشه مبدأ شروع میشود. شیشه معمولاً به صورت ورقههای بزرگ تهیه میشود.
اندازه گیری و برش: شیشهها بعد از انتخاب به ابعاد مورد نظر برش داده میشوند و ابعاد نهایی و ضخامت شیشه اندازهگیری میشوند.
تمیز کردن شیشه: شیشهها پس از برش به دقت تمیز میشوند تا از ذرات گرد و غبار و دیگر آلودگیها پاک شوند.
لمینت سازی (Lamination): در این مرحله، دو یا چند ورقه شیشه مبدأ با لایههای میانی مخصوص مانند PVB (پلیوینیل بوتیرال) یا EVA (اتیل وینیل استات) ترکیب میشوند. این لایهها معمولاً شفاف هستند و در میانه دو لایه شیشه قرار داده میشوند. این لایهها از پخش شدن شیشه در صورت ضربه جلوگیری میکنند.
استفاده از فشار و حرارت: شیشههای لمینت یا تک لایه (سکوریت) تحت فشار و حرارت قرار میگیرند تا لایههای میانی به شیشه متصل شوند و به طور محکم چسبیده شوند. این فرآیند به نام “اوتوکلاو” یا “ساندویچ کردن” شناخته میشود.
تست و کنترل کیفیت: شیشههای تولید شده باید تحت آزمونهای کیفیت قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که هیچ نقصی در آنها وجود ندارد.
بستهبندی و حمل و نقل: شیشههای سکوریت نهایی، بستهبندی میشوند و به مقصد حمل میشوند.